شوهرم بیکار و طرد شده خانواده اش است و مسولیت پذیری صفر عصبی و بداخلاق است
سلام خسته نباشید استاد من یک مشکلی دارم که هیچ کسی ندارم کمکم کنه من یک خانم چهل ساله هستم وشوهری چهل و یک ساله و هجده ساله با هم ازدواج کردیم یک دختر هفده ساله دارم مشکل من اینکه شوهرم خیلی زود عصبی میشه داد و بیداد راه میندازه از لحاظ کارهای منزل هیچ کاری انجام نمی‌دهد حتی خرید خونه همش با خودمم یعنی کل کارهای زندگی به عهدیه منه حتی یک نان نمیخره ما زندگیمون و از زیر صفر شروع کردیم من خیلی توی این زندگی اذیت شدم تا به اینجا رسیدیم نه خوردم نه پوشیدم نه مسافرتی هیچی از همه خواسته هام گذشتم تا تونستیم خونه کوچک محیا کنیم خودم هر کاری از دست بر میومد انجام دادم از لحاظ کار هم هفته ای یکی دو روز حال کار نداره خیلیم شغل عوض کرده چون هرروز نمیره سر کار بیرونش می‌کنند الانم تازگیا انقدر اخلاقش بد شده که حد نداره نه دوست داره بیرون بره نه مهمونی نه پارکی هیچ کجا دوست نداره به خاطر اخلاق بدش همیشه با خانوادش دعوا داره انها هم زیاد دوستش ندارند ترجیح ميدند مهمونیا یا بیرون رفتناشون و بدونه ما باشند .
مادرش چند تا بچه داره که همیشه پیش هم هستند ولی ما را اصلا نمیخواند بخاطر اخلاق تند شوهرم شوهرم سر ماه هرچقدر حقوق داشته باشه یک مقدارش برا سیگار بنزین قهوه برمی‌داره بقیشو میدد به من دیگه کار به هیچی ندار خوردنی پوشیدنی آب برق خرید هیچی هیچی چون در ماه تقربا پانزده روز کار میکنه دیگه استاد شانه‌ام طاقت این همه سختی نداره خسته شدم از این همه مسولیت زندگی بعضی مواقع که با هم دعوامون میشه مادرم میاد باهاش حرف میزنه چندروزی اخلاقش خوب میشه دباره همون میشه به من میگه من حوصله هیچ جا وهیچ کس ندارم خودت برو من خیلی وقته خودم و دخترم مهمونی میرویم اگه یک جا بیاد زود یک بهانه گیر میارد که فلانی این و گفت‌و آن گفت واقا دیگه از دستش جونم به لب رسیده از طرفی خانوادم تعصبی هستن دلشو نمیخواد من قهر برم یا دعوا داشته باشم بعضی مواقع دیگه باهاش حرف نمیزنم شاید شده بشه یک ماه طول بکشه نمیدونم چه کار کنم با یک پسر بزرگ یک خانواده تعصبی یک شوهری که هیچ راهی برام نگذاشته من مسافرتم که میخوام برم همیشه یا تنها میریم یا با دخترم…
استاد پورعلی زاده بهترین مشاور اصفهان تو رو به قرآن یک راهی پیش پام بزارین دیگه از جون خودمم خسته شدم
با عرض سلام 🌸
سوالی را مطرح کردند در مورد اینکه همسرم مسئولیت پذیر نیستند ، عصبی و بیکار هستند .
ابتدا باید از مادر ایشون تشکر کرد که فقط این فرزند را به دنیا آوردند و به امان خدا رها کردند و دختر بیچاره ی مردم باید جور ایشون را به دوش بکشه .
شوهر شما مشکل اعصاب دارند و احتمالا در کودکی بیش فعال بودند که خانواده فرهنگ برخورد با یک بیمار را نداشته اند .
بارها تأکید کردم قبل از ازدواج مشاوره بروید و اعصاب طرف مقابل را چک کنید ، رفت و آمد در حدود یک سال اگر چنین می کردید متوجه سر کار نرفتن و مشکلات اعصابی ایشون می شدید .
متوجه میشدید ایشون در خانواده ش جایگاه و محبوبیت ندارد .
بدترین ازدواجها ، ازدواج با فرد افسرده است که مسئولیت ناپذیری و مشکلات عصبی را به دنبال دارد .
البته شما هم مهارت ندارید ، باید ایشون را مهار کنید ، باید محکم بایستید نیازهای خود و فرزندتون را بگید و ایشون باید برآورده کنند .
روی اینطور آدمها نمیشه سرمایه گذاری کرد.
ما روی شما باید کار کنیم که متوجه مشکل هستید و سوال پرسیدید .
پس شما باید :
۱) مهارتتون را بالا ببرید
۲) کارهایی که وظیفه ی شوهرتون هست را انجام ندید مثلأ اگه نان نداشتید نخرید حتی اگه چند روز نام نداشتید بگید نداریم و بخر تا بخوریم .
قبض برق را نداده ، ندهید حتی اگر قطع کنند .
۳) شغل خانگی برای خود ایجاد کنید تا درآمدی داشته باشید برای کارهایی که دوست دارید خرج کنید .
۴) باید او را بسازید ، محکم بایست و هر کاری که مربوط به او است را انجام ندهید .
۵) از خانواده ی همسرت هم کمک بگیر تا افسردگیش را درمان کنید
۶) تأمین نیازها وظیفه ی اوست ، بهش مثلأ ۳ روز فرصت بده فلان کار باید انجام شود ، البته کاملا محترمانه و صبورانه مطرح کنید وقتی ایشون به بن بست می رسند مجبور میشه انجام بدهد .
موفق و سربلند باشید 💐
پور علیزاده روانشناس خوب اصفهان
