پرسش از استاد پورعلیزاده روانشناس با تجربه ی اصفهان
_ نزدیک ۲ ساله پیش که هم خودم هم بچه ها کرونا گرفتیم عجیب ترس بدی تو دلم افتاده و حتی میترسم بچه ها رو بیرون ببرم که مریض بشن
اضطراب و دلشوره های مادرانه
سوال شما عزیز
سلام و عرض ادب و احترام خدمت آقای دکتر پورعلیزاده آقای دکتر اگه پیام قبلی بنده رو داشته باشید متوجه میشید که تا الان خیلی ازتون کمک گرفتم و من لینک کانالتون و واسه خیلی از دوستان و آشنایانم فرستاده ام و میتونم بگم همه اونهایی که از مازندران سوال می پرسند از دوستان بنده هستند.
آقای دکتر بنده در سن ۱۴ سالگی با پسرعمویم ازدواج کردم در سن ۱۷ سالگی دختر اولم به دنیا امد و بعد دو تا بچه شیره به شیره راستش من در دوران بارداری با اون سختی ها وبعداز به دنیا اومدن بچه ها با اینکه خودم شیر دادم خیلی صبور و آروم بودم که همه از صبرم و حوصله ام نسبت به بچه هام تعجب میکردند
ولی الان نزدیک ۲ ساله پیش که هم خودم هم بچه ها کرونا گرفتیم عجیب ترس بدی تو دلم افتاده و میترسم بچه ها رو بیرون ببرم که مریض بشن همش تو خونه با همدیگه بازی میکنند یه مدت مهد کودک بردمشون خیلی خوب بود ولی تا هوا سرد شد و بچه ها سرما خوردند دیگه نبردمشون ترسیدم دوباره مریض بشوند
آقای دکتر بچه ها خیلی شیطنتشون زیاد شده تازگی ها خیلی زود عصبی میشم و دعواشون میکنم و کتکشون میزنم بعد که به خودم میام دلم براشون میسوزه آقای دکتر تازه واسه دخترم هم خواستگار اومده قراره بریم بیرون همدیگه رو ببینند هم استرس اونا دارم که انتخاب درست انجام بده هم درگیر بچه ها هستم و خیلی خیلی زود عصبی میشم
اینم بگم که خواهرم و مادرم خیلی میگن که بفرستشون خونه ما تا سرگرم بشن ولی شاید باورتون نشه نمیتونم یه لحظه از خودم دورشون کنم خیلی بهشون وابسته هستم ولی عصبانیتم و کتک زدنم باعث شده که بچه هام تازگیا خیلی لجباز و پرخاشگر بشن اصلا حرفم و گوش نمی‌کنند
آقای دکتر من بخاطر شرایطم نمیتونم پیش روانشناس برم تو رو خدا مثل همیشه کمکم کنید و یه دارویی معرفی کنید که استفاده کنم که یه کم آروم بشم و بیخیال چون هم خودم دارم عذاب میکشم هم بچه هام دارن اذیت میشن
آقای دکتر معذرت می‌خوام اگه طولانی شد یه جورایی دیگه خسته شدم ولی می‌دونم تازه اول کارمه و باید خیلی صبور باشم ولی دست خودم نیست همیشه دلهره و استرس دارم نگران بچه هامم
اینم بگم شوهرم مرد خیلی خوبیه تا بتونه تو کارهای خونه کمک حالمه ولی چون از همون اول که بچه ها به دنیا امدند خودم تموم کارهاشون رو به عهده گرفتم و نگذاشتم اونها اذیت بشن الان دیگه هم شوهرم هم دختر بزرگم هیچ کدومشون اصلا نمیتونند با بچه ها تنها باشند من حتی نمیتونم نیم ساعت تو اتاق تنها استراحت کنم همیشه بچه ها کنارم هستند و در حال شیطنت منم کلافه و عصبی بازم ممنون میشم ازتون اگه یه دارویی بهم بگین که استفاده کنم که یه کم آروم بشم
ان شاالله خدا با بهترین ها براتون جبران کنه
لطفا پاسخ استاد پور علیزاده روانشناس در زمینه در مان افسردگی ، اضطراب ، وسواس را در متن زیر بخوانید و برای دوستانتان ارسال کنید
با سلام بر شما مادر گرامی با مادری پر از استرس و نگرانی‌های مادرانه روبه رو هستیم .واقعیت این است که شما غرق در افکار منفی هستید و این حس از دست دادن را به شما القا می کند .
کانال مشاوره در ایتا با استاد پور علی زاده
شما به روان درمانی در اتاق تراپی نیاز دارید و با چت و از راه دور نمی شود درمانی انجام داد .
اما چند راهکار خدمت شما عرض می کنم :
۱) تا افکار منفی به سراغتان می آید یک نفس عمیق بکشید
۲) جلوی افکار منفی را بگیرید و آنها را کنترل کنید
۳) افکار منفی را به مثبت تبدیل کنید یعنی هدایت کنید به سمت فکرهای مثبت مثلأ نگران آمدن فرزند خود هستید بگویید نه او با سلامتی کامل زود بر می گردد
۴) رابطه ی خود را با خداوند محکم و بیشتر کنید و با او داد و ستد کنید ، بگویید خدایا بچه ام را به تو سپردم پس سالم او را به من برگردان
۵) حتمأ ورزش کنید
شاد و با نشاط باشد
