پرسش از استاد پورعلیزاده روانشناس درمان وسواس ، افسردگی
روشی کاربردی برای کاهش وابستگی شدید کودک به مادر / پسر ۳ ساله ام بسیار به من وابسته است
سوال شما
با سلام و عرض ادب و احترام مشاوره نوجوان در اصفهان
مشاوره جوان در اصفهان من یک مادر خانه دار ۳۳ ساله هستم ، دو فرزند دارم، یک دختر ۵ ساله و یک پسر ۳/۵ساله، مشکلی که من دارم این هست که پسرم بسیار بسیار بسیار به من وابسته هست در حدی که اصلا نمی تونه بدون حضور من جایی بمونه البته پیش پدرش می مونه اما به سختی از من جدا میشه که پیش پدرش هم بمونه ، شبها حتما باید منو لمس کنه تا بخوابه و اصلا دوست نداره و اجازه نمیده موقعی که بیداره من بخوابم، اگر خدای نکرده من صبح که بیدار میشه پیشش نباشم بسیار بسیار گریه می کنه و به هیچ عنوان آروم نمیشه تا منو نبینه و بغلم نکنه، البته دخترم هم این وابستگی را داشت اما نه به این شدت در حدی بود که هفته ی اول ورود به پیش دبستانی را کمی اذیت کرد و نمی خواست بره و الان که کلاس اول هست به راحتی میره البته صبحها تاکید می کنه زود بیا دنبالم. اینم بگم که من در طول روز بسیار بسیار با فرزندانم بازی می کنم ، دخترم دوست داره کاردستی درست کنه و والیبال بازی کنه و بسیار توی این رشته استعداد داره و پسرم کشتی گرفتن و فوتبال را دوست داره گاهی اوقات فکر می کنم این بازی کردن های من و حضور همیشگی من باعث این وابستگی شده اما اگه من این کارم نکنم سرگرمی های دیگه مثل گوشی و … پیدا می کنند.هر چقدر به پسرم میگم با پدرت یا با دایی ات یا با پدربزرگت بازی کن اصلا قبول نمی کنه و میگه مامان تو هم داور باش یعنی من توی بازی هاش حتما باید باشم و حتی هیچ جایی بدون من نمیره و اولین سؤالش اینه مامانم میاد؟من بسیار نگران این موضوع هستم و می ترسم برای مدرسه اش هم مشکل ساز بشه .
لطفا اگر امکان داره منو راهنمایی کنید.با تشکر فراوان از شما استاد گرامی
لطفا پاسخ استاد پورعلیزاده روانشناس خوب اصفهان را در متن زیر بخوانید و برای دوستانتان ارسال کنید
با سلام بر شما
در مسئله ی اضطراب فرزندان شما دو راهکار دارید :
۱) چرخه ی وابستگی کودک به مادر باید قطع شود ، باید از مواردی که این چرخه ی وابستگی را محکم تر می کند آگاهی پیدا کنید .
این وابستگی در ابتدای تولد بدلیل عدم کنترل هیجانات توسط کودک بسیار زیاد است اما همین که بچه بزرگتر شد مادر باید نگذارد این وابستگی ادامه یابد .
با افزایش سن کودک باید به کودک مهارت بیاموزید تا آغوش شما را رها کند و بچه ترسو و بچه نه نه نشود .
مادر باید این چرخه معیوب را بهم بزند مثلأ وقتی اسم کودک را می پرسند اجازه دهد کودک خودش نام خود را بگوید ، وقتی با هم سالانش دعوا کرد جلو نرود و از او دفاع نکند ، اجازه دهد کودک یاد بگیرد از حقش دفاع کند ، بگذارد کودک مجبور شود تا یاد بگیرد .
این دعواهای کودکانه بسیار برای رشد شخصیت بچه مؤثر خواهد بود .
۲) مهمترین کار شما آموزش و مهارت آموزی به فرزندتان است ، با او صحبت کنید که وقتی با همسن خود بازی می کنی حق داری عصبانی شوی ولی حق کتک کاری نداری ولی حق دفاع داری وقتی به تو کتک می زنند باید مانع آنها شوی و اگر دوست خوبی نیست از او فاصله بگیری.
موفق و سربلند باشید
